Verhaal geplaatst door Nathalya van Thuis.nl. Klik hier voor haar profiel.
Hij houdt niet van liften. Hij heeft nooit van liften gehouden. In een lift komen de muren op hem af. Hij verafschuwt het idee dat hij afhankelijk is van techniek. Techniek die je in de steek kan laten. Zoals toen in Antwerpen, in die veel te kleine lift, in dat oude aftandse hotel. Een half uur zat hij daar vast. Het langste half uur uit zijn leven. Had hij voor die dag in oktober al geen prettig gevoel in een lift, sinds die dag neemt hij – als het even kan – de trap.
Maar vandaag kan hij niet anders. Hij heeft een afspraak in een kantorencomplex in Rotterdam, op de 18e etage. En het past niet om bezweet en half hijgend een potentiële zakenpartner de hand te schudden. En zeker niet zo’n genadeloze, door de wol gewerfde zakenvrouw als Maruscha de Vries. Zijn secretaresse had hem al gewaarschuwd, dat hij bij haar echt op tijd moet zijn. Dus stapt hij in de lift. Alleen. Een lichte huivering trekt over zijn rug, maar dan vermant hij zichzelf. Angsten zijn er om te overwinnen en mevrouw De Vries wacht op hem. Hij drukt op het knopje en kijkt naar de deuren die langzaam sluiten. En vervolgens – net zo langzaam – weer opengaan.
‘’Sorry, mag ik een lift?’’. Een jonge vrouw dwarrelt de kleine ruimte in. Haar glimlach is ontwapend. Haar flauwe woordspeling tovert een voorzichtige glimlach op zijn gezicht. ,,Tuurlijk, geen probleem’’. Hij kijkt naar de jeugdige verschijning naast hem. Ze lijkt niet op haar plek in dit statige kantorencomplex. Ze draagt een kort zwart rokje, een rood topje en heeft haar lange zwarte haar opgestoken. Haar aanwezigheid vult de lift, op een prettige manier. Haar aanwezigheid én haar eau de toilette. Ze ruikt naar sinaasappels. Als een zomerse ochtend. Onbevangen, fris.
,,Naar welke etage moet je?’’ Hij kijkt haar even aan en weet niet waar hij het zoeken moet. Die ogen. Die helderblauwe ogen. Fascinerend, dat ogen zo blauw kunnen zijn. Blauw is vaak een koude kleur, maar deze ogen sprankelen, sterker nog: lijken te vlammen. Ze lacht even naar hem en antwoordt: ,,Ik moet naar de 18e etage.’’ Hij stamelt: ,,Oh, wat toevallig. Ik ook. Ik heb daar een afspraak.’’ Meestal is hij ad rem. Weet hij vrouwen te imponeren met zijn indrukwekkende woordenschat. Maar nu voelt hij zich als een kleine jongen, onwetend, naïef. Hij drukt nogmaals op de knop van de 18e etage. Een onzinnige handeling, maar het geeft hem even de tijd om op adem te komen.
Ze staat tegenover hem en kijkt hem vrijpostig aan. ,,Wat grappig. Je lijkt op mijn ex.’’ Hij voelt dat hij rood wordt. ,,Tja, ik weet eerlijk gezegd niet of dat nu wel zo positief is. Je bent immers bij hem weg.’’ Ze grinnikt. ,,Touché.’’ Ze vervolgt, met een serieuze ondertoon: ,,Ik was gek op die gozer. Maar hij was het type met bindingsangst. Ik had twee mogelijkheden: hem vastbinden en meeslepen naar het altaar, of hem verlaten. Aangezien ik geen verlatingsangst heb, heb ik voor het laatste gekozen.’’
De deuren van de lift gaan nogmaals dicht. Dit keer stapt er niemand meer naar binnen. De lift schokt even en zet zich dan in beweging. Hij sluit zijn ogen, een seconde maar. Als hij ze weer opent, staat ze vlak voor hem. Ze gaat op haar tenen staan en kust hem vol op zijn lippen. Logisch nadenken is geen optie meer. Hij is verbijsterd. Denkt alleen nog: ze ruikt naar sinaasappels. En haar lippen smaken naar kersen. Zoete, rijpe kersen.
Ze zet een stapje terug en peilt zijn reactie. Speels, frivool en heel uitdagend. Alsof ze een spelletje speelt. En hij heeft vandaag het geluk dat ze hem heeft uitgekozen als speeltje. Zijn hersenen weigeren nog steeds dienst. Een duidelijk geval van mentale kortsluiting. Spreken lukt niet. Het is lang geleden dat een vrouw hem heeft gekust. Zo heeft gekust. Ze lacht naar hem en vraagt: ,,Vind je me mooi?’’ Hij knikt. En dan komen er toch een paar woorden over zijn lippen. ‘’Je bent beeldschoon.’’
Dat is het antwoord waar ze op hoopte. Ze loopt naar het bedieningspaneel van de lift en drukt op een knop. De lift stopt abrupt, tussen twee etages in. Even klinkt een alarmbel, dan wordt het weer stil. Ze loopt naar hem toe, op kittige rode pumps. Dan drukt ze haar warme lijf tegen hem aan. ,,Ik vind jou ook heel leuk’’, fluistert ze in zijn oor. ,,Meer dan leuk.’’ Ze haalt een hand door zijn haar, streelt zijn hals.
Hij weet niet waar hij dit aan verdiend heeft, maar is slim genoeg om deze mooie, sexy vrouw niet af te wijzen. Hij kust haar op haar lippen, proeft haar. Zijn handen glijden zachtjes over de achterzijde van haar rokje. Hij voelt geen slipje, geen string. Alleen haar welgevormde billen. Zijn hersenen functioneren misschien nog niet op volle kracht, maar één deel van zijn lijf laat hem in ieder geval niet in de steek. Zijn pik is hard. Keihard.
Ze gaat op haar knieën voor hem zitten. Strijkt met het puntje van haar tong over zijn nette pantalon. Dan begint ze zijn broek los te maken. Wanneer ze zijn eikel boven zijn boxershort uit ziet steken, knikt ze goedkeurend. Vervolgens trekt ze zijn short naar beneden en neemt in één beweging zijn kloppende pik in haar mondje. Hij snakt naar adem. Dreigt even zijn evenwicht te verliezen, maar blijft toch staan. Ze kijkt hem aan, met gulzige ogen. Helblauwe ogen. Hij geniet van haar rappe tong, die cirkeltjes draait om zijn eikel. Die naar beneden glijdt, naar zijn ballen. Hem kietelt, hem plaagt, hem uitdaagt. Zijn handen glijden door haar zijden haar. Strelen haar hals, haar sensuele gezicht.
Hij legt zijn colbert op de vloer van de lift. Pakt haar voorzichtig op en legt haar neer, op de voering van zijn jasje. Daarna begint hij haar rokje los te maken. Ze sputtert niet tegen, kreunt zachtjes bij elke aanraking. Ze draagt kousen, van die ondeugende stay-ups, met een kanten randje. Het windt hem mateloos op. Hij raakt haar aan, op de plek waar de kousen haar zachte dijbenen omvatten. En glijdt dan zachtjes omhoog. Wat hij net al meende te voelen, wordt nu bevestigd. Ze draagt geen slipje. Hij ziet een prachtig geschoren kutje, met lipjes die al openstaan. Hij glijdt met zijn tong over haar lippen, naar boven, naar haar klitje. Ze drukt haar heupen omhoog, als hij op haar clitoris zuigt. Ze siddert, kronkelt onder zijn vaardige tong.
Opeens wordt hun liefdesspel ruw onderbroken. ,,Hoort u mij? U zit vast, met de lift.’’ Ze lachen allebei. Het absurde van de situatie dringt nu pas echt tot hen door. Ze kijken elkaar aan en dan schraapt hij zijn keel en antwoordt: ,,Ja, dat hadden we al in de gaten.’’ Ze grinnikt nu zachtjes, terwijl ze opnieuw zijn geslacht in haar mondje neemt. De stem uit de verte vervolgt: ,,Geen zorgen, we doen er alles aan om u zo snel mogelijk uit de lift te halen. Er is al een monteur onderweg.’’ Hij kijkt haar aan en fluistert zacht: ,,Geen zorgen hier. Wij vermaken ons wel.’’
Hij gaat naast haar liggen en zoent haar opnieuw. Dan drukt hij zijn lijf tegen haar warme lichaam. Ze duwt hem op zijn rug en gaat bovenop hem zitten. Eén been aan elke kant. Zonder dat ze er ook maar enige moeite voor hoeft te doen, laat ze zijn pik naar binnen glijden. Behendig, alsof ze nooit iets anders gedaan heeft. Hij voelt haar heerlijke vocht, haar lipjes die zich om zijn pik heen klemmen. Dan begint hij te stoten. Al snel hebben ze samen een meeslepend ritme gevonden. Als een springruiter op een Olympisch paard, zo berijdt ze hem. Dit is geen seks, dit is volstrekte harmonie. Ze zijn geen man en vrouw meer, maar samen één. Elke beweging van hem pareert zij en andersom. Alsof hun lichamen voor elkaar zijn gemaakt. Volkomen op elkaar ingespeeld.
Dit is de beste seks die hij ooit heeft gehad. Te bizar voor woorden. Instinctmatig voelen ze aan wat de ander nodig heeft. Hij zoekt haar klitje op, stimuleert het knopje met zijn vingers. Zij speelt met zijn ballen, kneedt ze, masseert ze. En dan, zonder aankondiging vooraf, begint haar lichaam te trillen. Ze spant vrijwel elke spier, haar schede trekt samen en haar zaadvragende ogen kijken hem wellustig aan. Meer hoeft hij niet te weten. Hij kijkt haar diep in de ogen en fluistert: ,,Je bent geweldig’’. En terwijl zij sidderend klaar komt, spuit hij haar heerlijke warme kutje vol.
Ze liggen nog steeds op de vloer. Na te genieten, van elkaar, van de ervaring. Zij komt als eerste tot bezinning en begint zich aan te kleden. Verlegen bijna. Ook hij trekt zijn kleren weer aan. Zijn jasje is wel wat gekreukt, maar dat zou ook van het autorijden kunnen zijn. Na een minuut of vijf, klinkt opnieuw de stem uit de verte. ,,Alles goed daar beneden?’’ Dit keer geeft zijn sexy liftgenoot antwoord. ,,Ja hoor, maar ik hoop dat jullie me snel uit de lift komen halen. Ik hou niet van dit soort kleine ruimtes.’’ Hij knikt alleen maar. Hoe herkenbaar.
Dan zien ze de deur boven hen een stukje opengaan. Een kogelrond gezicht kijkt hen aan, met een grijns van oor tot oor. ,,Zo meneertje, zo mevrouwtje. Dat is nu toch een vervelende situatie, zo met z’n tweeën vast in een lift. Ja toch, niet dan?!’’, klinkt het in plat Rotterdams. ,,Maar maak u niet al te dik, ik heb u er zo uit.’’ De deur gaat dicht en enkele minuten later komt de lift weer in beweging. Zwijgend staan ze tegenover elkaar. Woorden schieten te kort op dit moment. Hun lichamen hebben alles al gezegd.
De lift stopt op de 18e verdieping. Hij kijkt haar aan en vraagt, net voordat de deuren opengaan: ,,Hoe heet je eigenlijk?’’ Ze geeft hem een vette knipoog en fluistert, voordat ze de lift uitstapt: ,,Maruscha. Aangenaam.’’
Verhaal geplaatst door Nathalya van Thuis.nl. Klik hier voor haar profiel.